Przed nami Noc Kupały, czyli Noc Świętojańska. Z tej okazji w łukowskim parku odbędzie się plecenie wianków, a na scenie amfiteatru wystąpią zespoły ludowe z całej okolicy oraz recytatorzy z Teatru Żywego Słowa ŁOK.
Podczas imprezy, która odbędzie się w piątkowy wieczór 23 czerwca, odbędą się warsztaty wyplatania wianków i puszczania ich na Krznie oraz szukanie przez najmłodszych kwiatów paproci. Zobaczymy też rzeźby z łukowskiego muzeum.
Obchody Nocy Świętojańskiej rozpoczną się o godzinie 19.00. Wydarzenie organizują Łukowski Ośrodek Kultury, Gminny Ośrodek Kultury oraz Muzeum Regionalne.
Wianki to jedno z najstarszych i najradośniejszych świąt słowiańskich, związane z letnim przesileniem. To święto jest znane pod nazwą Nocy Świętojańskiej, Nocy Kupały, Kupalnocki albo Sobótki. To święto pełne jedności, połączenia ognia i wody, słońca i księżyca, mężczyzny i kobiety, urodzaju i płodności, miłości i radości.
Geneza Wianków sięga czasów pogańskich. Święto sobótki, urządzane w najkrótszą noc w roku, związane było z kultem ognia i wody. Rozpalano wtedy wielkie ogniska, śpiewano pieśni, panny wiły wianki i puszczały je na wodę. Obserwując los wianków, próbowano przepowiedzieć przyszłość – zatonięcie jednego z nich mogło zwiastować rychłą śmierć właścicielki, taki zaś, który kręcił się w jednym miejscu, nie odpływając, wróżył innej staropanieństwo.
W czasach chrześcijańskich kult wody i ognia zastąpiono uroczystościami ku czci Św. Jana Chrzciciela, nazywając je Nocą Świętojańską. Choć Kościół zwalczał stare przesądy i zwyczaje, przetrwały one w formie zabawy ludowej, tracąc cechy pogańskiego święta.
Około połowy XIX wieku zwyczaj obchodzenia Wianków zyskał rozbudowaną formę publicznego widowiska i do dziś ma podobny charakter i przebieg. Święto to jest często opisywane i popularyzowane współcześnie jako rodzima alternatywa wobec zachodnich walentynek.
