Burmistrz Łukowa Dariusz Szustek oraz Łukowski Ośrodek Kultury zapraszają mieszkańców Łukowa i okolic na piąty w tym roku koncert w ramach „VI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Łukowie”. Koncert odbędzie się w niedzielę 19 sierpnia o godz. 19:00 w Parafii NMP Matki Kościoła w Łukowie. Wystąpią: sopranistka Ewa Iżykowska z Warszawy oraz Tobias Aehlig z Paderborn w Niemczech na organach.
Patronat honorowy nad „VI Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Organowej i Kameralnej w Łukowie” objął Prezydent RP Andrzej Duda. Dyrektorem artystycznym Festiwalu jest Mateusz Rzewuski.
Ewa Iżykowska – śpiewaczka (sopran, mezzosopran), aktorka, reżyser. Urodzona w Olsztynie, wychowana w Kaliszu, gdzie ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną w klasie śpiewu oraz fortepianu. Następnie ukończyła Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, gdzie studiowała śpiew solowy, oraz Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. A. Zelwerowicza w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem.
Jako śpiewaczka pracowała pod kierunkiem prof. Lidii Małachowicz, prof. Kazimiery Goławskiej, prof. Ewy Wdowickiej. Kontynuowała swoje studia w Accademia Chigiana, w Sienie, Włochy pod kierunkiem Giorgio Favaretto, oraz Ettore Campogagliani. Następnie studiowała w mediolańskiej La Scali pod kierunkiem Gulietta Simionato, Eduardo Muellera, oraz Antonio Tonini. Po uzyskaniu stypendium rządu niemieckiego pracowała również pod kierunkiem Birgitt Nilson.
W 1981 r. zadebiutowała na scenie La Scali w tytułowej roli w operze Rita Donizettiego. W tym okresie po wygranym konkursie wzięła udział we włoskim letnim staggione w mieście Alessandria, gdzie wykonywała partię Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta, pod batutą Eduardo Mullera, z Mauro Trombetta, w roli Don Alfonso.
Ewa Iżykowska jest laureatką szeregu krajowych i międzynarodowych konkursów jak: Ogólnopolski Konkurs Muzyki K. Szymanowskiego, Belvedere we Wiedniu, czy Mozart Competition w Alessandri, Włochy.
W Polsce zadebiutowała w 1979 r. partią Fiordiligi w operze Cosi fan tutte Mozarta w Teatrze Muzycznym w Słupsku pod dyr. Grzegorza Nowaka, w reżyserii Ryszarda Peryta. W 1981 r. wzięła udział w prawykonaniu opery Zbigniewa Rudzińskiego Manekiny w Operze Wrocławskiej pod dyr. Roberta Satanowskiego, w reżyserii Marka Weiss-Grzesińskiego.
Od 1982 r. związała się z Teatrem Wielkim w Poznaniu. Stworzyła kreację Violetty – w Traviacie Verdiego, Rozalindy – w Zemście nietoperza J. Straussa, Blondy – w Uprowadzeniu z Seraju Mozarta, Michaeli – w Carmen Bizeta, Liu – w Turandot Pucciniego, Lisy – w Krainie Uśmiechu Lehara, Arseny – w Baronie Cygańskim J. Straussa, Musette i Mimi – w Cyganerii Pucciniego, czy Chodel – w Skrzypku na dachu.
Otrzymała nagrodę miasta Poznania dla Młodych Twórców Sztuki w tym samym roku co Jan A. P. Kaczmarek, z którym w tym okresie nagrała płytę Kometa Halleya.
W 1986 r. zadebiutowała na scenie wiedeńskiej Kammeroper rolą Neddy – w Pajacach Leoncavalla, w reżyserii Georga Tabori. Przedstawienie to zostało uznane przez krytykę wiedeńską jako Przedstawienie roku 1986.
Następne role w wiedeńskiej Kammeroper to Hrabina – w Weselu Figara Mozarta, Dorlisca – w operze Rossiniego Torvaldo e Dorlisca, oraz Violetta – w Traviatcie Verdiego.
W latach 1987-1991 była solistką opery w Luzernie w Szwajcarii. Na deskach tej opery śpiewała takie partie jak Hrabina – w Weselu Figara Mozarta, Poppea – w Koronacji Poppei Monteverdiego z tenorem Ramonem Vargas w parii Nerona, Adriany – w operze Adriana Lecouvreur F. Cilei, pod dyrekcją M. Viottiego, Tatiany – w Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Blanche – w Dialogach Karmelitanek Poulenca, Saffi – w Baronie Cygańskim J. Straussa, Hanny Glawari – w Wesołej wdówce Lehara oraz Wenus w Orfeuszu w piekle J. Offenbacha.
W roku 1991 rozpoczęła ponownie współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu jak również z Teatrem Wielkim w Warszawie, Operą Wrocławską i Operą Krakowską. Zaśpiewała partie w operach R. Straussa: Salome – w operze Salome, Marszałkowa – w Kawalerze Srebrnej Róży; w operach Pendereckiego: Benigna – w Czarnej Masce, Ewa – w Raju Utraconym, Matka Joanna od Aniołów – w Diabłach z Loudaine. Pojawiła się również jako Ligia – w Quo Vadis Nowowiejskiego, Fedora – w operze Fedor Giordaniego, Tosca – w operze Tosca Pucciniego, Tatiana – w operze Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego, Mimi oraz Musette – w operze Cyganeria Pucciniego, Flora – w operze Chopin Orefice, Galina – w operze Galina Landowskiego oraz Rachela – w operze Żydówka Halevego.
W tym też okresie Ewa Iżykowska stała się odtwórczynią monumentalnych form oratoryjno-kantatowych jak: Requiem Verdiego, VIII Symfonia Mahlera – partia I, II i III sopranu, Cztery ostatnie pieśni, R. Straussa, III Symfonia H. M. Góreckiego, Te Deum, Dies Irae, Jutrznia, Siedem bram Jerozolimy – K. Pendereckiego, IX Symfonia oraz Missa Solemnis – Beethovena, XIV Symfonia – Szostakowicza.
Swoje zainteresowania skłania również ku kameralistyce i tak w latach 2000-2002 odbyła światowe tournee z recitalami Chopin, Paderewski – pieśni, oraz Od Baroku do jazzu.
W roku 2000-2001 wzięła udział w realizacji opery Manekiny Z. Rudzińskiego w Teatrze Wielkim w Warszawie. W roku 2005 wystąpiła jako Tosca – w operze Tosca w Korei Południowej.
Współpracowała ze znakomitymi pianistami jak Wojciech Świtała, Janusz Olejniczak, Marek Drewnowski, Krzysztof Jabłoński, Jerzy Maciejewski, Marek Mizera, Nina Kuźma-Sapiejewska, Caroll Hague, Vincenzo Scalera oraz Giorgio Favaretto.
Pracowała również z wybitnymi dyrygentami jak J. Gielen, Marcello Viotti, Eduardo Mueller, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Antoni Witt, Andrzej Boreyko, Jacek Błaszczyk, Karol Stryja, P. Romansky, Jacek Kasprzyk, Oliver Quendet, Gabriel Chmura i inni.
Występowała na scenach koncertowych i operowych z tak wybitnymi artystami jak: Ramon Vargas, Mauro Trombetta, Reinhardt Brussman, Louis Gentile, John Gray, Florian Pray, Ivonne Nef, Edward Barnham, Jadwiga Rappé, Urszula Kryger, Ewa Werka, Jan Czekay, Józef Kolasiński, Krystyna Kujawińska, Antonina Kowtunow, Joanna Kozłowska, Krystyna Pakulska, Izabella Kłosińska, Jerzy Knetig, Ryszard Cie¬śla, Adam Kruszewski, Piotr Kusiewicz, Włodzimierz Zalewski, Radosław Żukowski, Edward Kmiciewicz and Romuald Tesarowicz.
Przez szereg lat uczestniczyła w prawykonaniach i wykonaniach utworów kompozytorów współczesnych takich jak Ottavio Vasquez, Jan A. P. Kaczmarek, Zbigniew Rudziński, Stanisław Moryto, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki.
Dokonała szeregu nagrań dla Polskiego Radia, Telewizji Polskiej, Radio Vaticano, Radia Swiss Romande (Il Signor Brushino Rossiniego, dyr. Marcello Viotti), radia i telewizji rosyjskiej (Jutrznia Pendereckiego) oraz telewizji: filipińskiej, brazylijskiej, koreańskiej, jak również dla telewizji włoskiej RAI (Cosi fan tutte Mozarta), oraz telewizji austriackiej ORF (Dies Ire Penderckiego, dyr. J. Gielen oraz Pajce Leoncavalla, reż. Georg Tabori).
Brała udział w światowych transmisjach radiowych: Diabły z Loudaine oraz Czarna Maska Pendereckiego, II Symfonia oraz VIII Symfonia Mahlera.
Niektóre Nagrania Ewy Iżykowskiej osiągnęły niesamowitą popularność. Nagranie barokowej arii Cacciniego Ave Maria wysłuchało na YouTube prawie milion osób.
Wspólpracuje z licznymi teatrami w Polsce, przygotowując spektakle muzyczne jak Sługa dwóch panów w teatrach w Warszawie, Rzeszowie, Koszalinie, Płocku, czy musical Fame w teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, jak i przedstawienie Akompaniator w Teatrze Syrena w Warszawie.
Od roku 2008 współpracowała z Teatrem Muzycznym Roma, gdzie sprawowała opiekę wokalną, oraz przygotowała partie z solistami w spaktaklach takich jak Upiór w operze, czy Nędznicy.
W roku 2003 została zaproszona do współpracy przez Polską Akademię Nauk, gdzie do dzisiaj prowadzi regularne zajęcia z retoryki oraz kreowania osobowości medialnej.
Poświęca się również dydaktyce związnej z wokalistyką.
W latach 2000 – 2004 pracowała na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, oraz w Zespole Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego w Warszawie, gdzie była założycielem wydziału wokalnego.
Od roku 2004 pracuje na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
W latach 2003-2007 prowadziła zajęcia w Korei Południowej, w Keimyung F. Chopin Academy of Music, gdzie pełniła również funkcję wicedyrektora tej uczelni.
Wykształciła licznych odnoszących sukcesy absolwentów, laureatów konkursów i czynnych śpiewaków.
Od roku 2000 regularnie prowadzi letnie kursy wokalne na terenie kraju, jak również Masterclass w USA, Włoszech, Korei oraz Austrii.
Na Wydziale Wokalno-Aktorskim Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina oprócz dydaktyki wokalnej zajmuje się także reżyserią. Wyreżyserowała spektakl Śpiewniki domowe Moniuszki, a następnie spektakl Musicale Musicale oraz operę koreańskiego kompozytora Isang Yun Sim Tjong.
W roku 2017 wyreżyserowała wystawioną w Operze Bałtyckiej operę S. Moniuszki Verbum Nobile.
Ewa Iżykowska, ciągle koncertuje i nagrywa. W roku 2010 wystąpiła z recitalem Pieśni Chopina w Paryżu w dawnym Konserwatorum Paryskim jednym z nielicznych miejsc gdzie koncertował Chopin, z akompaniamentem oryginalnego instrumentu na którym grał Chopin (Playel 1843). Pieśni Chopina po raz pierwszy w historii zostały zarejestrowane na płytę Blu-ray.
W ostatnich latach wystąpowała z recitalami w Accademia di Santa Cecylia w Rzymie, Frozinone we Włoszech, w Moskwie w Rosji, w Mexico Citi w Meksyku, a w listopadzie 2016 w Shanghai Symphony Hall w Chinach.
W roku 2011 wystąpiła w Watykanie na Placu św. Piotra w czasie beatyfikacji Jana Pawła II.
W roku 2012 otrzymała tytuł profesora zwyczajnego i w latach 2012-2016 piastowała stanowisko prorektora Universytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
Poza rodzimym językiem polskim włada 5 językami: włoskim, rosyjskim, niemieckim, angielskim i francuskim.
Za całokształt swojej pracy Ewa Iżykowska została nagrodzona przez Związek Artystów Scen Polskich najwyższą nagrodą – Arion.
Miasto Kalisz uhonorowało Ewę Iżykowską mianem Honorowego Obywatela, jak również mianem Ambasadora Miasta.
Tobias Aehlig – urodził się w Berlinie. Studiował muzykę kościelną, organy i improwizację organową na tamtejszym Uniwersytecie Sztuk (Universität der Künste Berlin). Jego profesorami byli: Wolfgang Seifen, Leo van Doeselaar i Paolo Crivellaro. Studia organowe, jak również improwizacji organowej ukończył z najwyższym wyróżnieniem Konzertexamen w 2010 roku.
W 2011 roku zdobył 1. nagrodę oraz nagrodę publiczności na Międzynarodowym Konkursie Improwizacji w Schwäbisch Gmünd (Niemcy).
Tobias Aehlig pełnił obowiązki organisty, dyrygenta chórów i orkiestr w wielu kościołach, a w latach 2008-2013 był organistą i muzykiem kościelnym dekanatu Iserlohn w Zagłebiu Ruhry. Od października 2013 roku jest tytularnym organistą katedry w Paderborn w Niemczech i dyrektorem artystycznym odbywającego się tam Międzynarodowego Festiwalu Koncertów Organowych.
Tobias Aehlig koncertował jako solista i kameralista wspólnie z wieloma znanymi zespołami i chórami, m.in.: Kammerakademie Potsdam, Dresdner Kammerchor, Amadeus Guitar Duo, Blechbläser der Berliner Philharmoniker, Konzerthausorchester Berlin. W okresie od marca do czerwca 2010 wykonał w ramach 14 recitali wszystkie dzieła organowe Jana Sebastiana Bacha. W swoim doroboku posiada również wiele nagrań dla radia i telewizji. W 2017 roku ukazały się jego dwie solowe płyty: „Triptychon” oraz „Zeitfiguren”.
2018-08-10